5-DSM مهم ترین وجه تمایز این دو اختلال (bipolar disorder) را این گونه تعریف می کند: در اختلال دوقطبی 1 ، یک یا چند اپیزود مانیک وجود دارد، ولی در اختلال دوقطبی 2، هرگز اپیزود مانیک وجود نداشته است و در عوض، یک یا چند اپیزود افسردگی عمده و یک یا چند اپیزود هیپومانیک وجود دارد.

اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی یا اختلال ملال قبل از قاعدگی (PMDD) یک اختلال جدید در DSM-5 است در مورد زنانی بکار میرود که در هفت روز قبل از قاعدگی سمپتوم های روانشناختی قابل ملاحظه ای را تجربه میکنند و سپس در عرض چند روز بعد از شروع ، شدت آنها کاسته میشود و نهایتا از بین میرود.

در اختلالات دوقطبی، خلق فرد به طور مستمر و غیر عادی خیلی خوب است یا بدون تناسب و بیجا، از حالت خیلی خوب به حالت خیلی بد و افسرده تغییر می کند. 

ملاکهای تشخیصی اختلال افسردگی اساسی ایجاب میکند که فرد نشانه های بیشتر از آنچه برای اختلال افسرده خویی لازم است را آشکار سازد و نشانه ها پایدار تر باشند (با دوره های خلق عادی آمیخته نباشند). برای اینکه فردی مورد تشخصی اختلال افسردگی اساسی قرار گیرد، باید در دوره ی افسردگی اساسی باشد . هرگز دوره ی منیک ، هیپومنیک، یا مختلط نداشته باشید. فرد مبتلا باید خلق

DSM-5 طبقه بندی اختلال تازه ای به نام اختلال افسردگی مداوم (Persistent depressive disorder) را معرفی کرده است که قبلا افسرده خویی معرفی میشد. که در زیر شرح داده شده . اختلال افسرده خو از نظر شدت خفیف تا متوسط است، اما شاخص اصلی ، مزمن بودن آن است.برای اینکه فرد برای تشخصی اختلال افسردگی مداوم (افسرده خویی) واجد شرایط باشد، باید بخش عمده ای از روز و بیشتر

غم ، دلسردی ، بد بینی و ناامیدی در مورد اینکه اوضاع بهتر شود،احساس های آشنایی برای اغلب افراد هستند .احساس افسردگی ، وقتی دچارش میشویم، ناخوشاند است، اما معمولا خیلی طول نمیکشد، و پس از چند روز یا چند هفته یا بعد از اینکه به سطح شدت خاصی میرسد، خود به خود از بین میرود. درواقع، افسردگیِ خفیف و کوتاه مدت ممکن است واقعا "طبیعی" و در بلند مدت ، سازگارانه باشد.

ما در ابتدا در مورد اختلال افسردگی یک قطبی بحث خواهیم کرد که به موجب آن فرد فقط دستخوش دوره های افسردگی میشود و بعد در مورد دوقطبی و اختلالات مربوط بحث میکنیم که طی آن فرد دچار هر دو دوره ی مانی و افسردگی میشود.